De dood van George Floyd moet het begin zijn geweest van iets beters.
Soms kan het leven van één mens de loop van de geschiedenis veranderen.
De gruwelijke dood van George Floyd, verstikt toen politieagent Derek Chauvin uit Minneapolis acht minuten en zesenveertig seconden op zijn nek knielde, heeft een golf van afschuw en woede teweeggebracht.
Het leven van zwarte mensen was eerder genomen door politieagenten. Maar deze keer is het anders. Floyds laatste woorden – ‘Ik kan niet ademen’ – werden over de hele wereld gehoord, waardoor massale demonstraties op elk continent zijn uitgebroken. Het debat is nu verbreed van politiegeweld naar de vele andere manieren waarop racisme zijn slachtoffers kan schaden, beperken of benadelen.
Het zou gemakkelijk zijn om te verklaren dat we #BlackLivesMatter steunen – wat we ook doen. Makkelijk, om een verklaring te doen waarin we alle vormen van discriminatie, of het nu gaat om huidskleur, religie of geslacht, veroordelen. Wat we ook doen.
Maar we moeten ons afvragen of we als organisatie genoeg doen.
Luisteren, meer bewust zijn van wat er in de bredere samenleving gebeurt en de volgende generatie het belang van respect bijbrengen zal de wereld niet meteen veranderen. Maar het is een begin.
Het leven van één mens kan de geschiedenis veranderen. Maar het is aan ons allemaal om de verandering echt te laten gebeuren.
